روزانه

به قدری خوابم میاد که انگار دو شبانه روز نخوابیدم..

مادر همسر را بدرقه کردیم کربلا..انشاالله که سلامت باشن و سفر پر خیر و برکتی داشته باشن.

از مادر خواستم فقط دعا کنن ولــــــــی از برادر همسر و جاری انتظار سوغاتی دارم آدمی نیستم که به مادیات توجه کنم..نــــه اصــــــلا! ولی خب سوغاتی رو دوست دارم. همیشه کنجکاوم بدونم دیگران برای من چه انتخابی دارن.. حتی اگر مورد علاقه و باب میلم نباشه همین که به یادم بودن برام کافیه.

برادر همسر تنهاست..خونه ما یا خواهرش هم به سختی میره.. به غیر از املت و غذاهای اینچنینی غذای دیگه ای بلد نیستن..واقعا نمی دونم چکار کنم..شرایط هم طوری نیست که بتونیم غذا ببریم..واقعا اگر قبول کنن و بیان خونه خیلی خوب میشه..دخترکم تنها نمیمونه