روزانه نوشت

این روزها بنظرم خیلی سریع می گذره.. زمان برام غیر قابل لمس شده..تا ساعت رو نگاه می کنم وقت انجام کار بعدی رسیده.

پنجشنبه برادر همسر اومدن پیشمون و جمعه ما به خانه مادر رفتیم. دخترک یکم با شیطنت های زیادش عمو جان رو کلافه کرد..آخرشم گفت اصلا تبلت نده خودمون داریم.. تبلت بابا جونم رو می گیرم که یه عالمه هم بازی داره.

دیروز با وایبر به همسر پیام میدادم و صحبت می کردیم..وقت نهار بود و گفت من برم نهار شمام بفرمایید..گفتم نهار چی هست منم اومدم تا نیم ساعت جوابی نیامد..گفتم چه نهاری بود که منو یادت رفت؟ گفتن امروز از بیرون نگرفتیم و داداش از خونه غذا آوردن..زن داداش زحمت کشیدن. گفتم خب پس نوش جان خودتون دستپخت جاری که از گلوم پایین نمیره!

امروز همسر بدون هماهنگی استیک آماده گرفتن. در عمل انجام شده قرار گرفتم. خودمم دلم یه غذای بیرون می خواست ولی جدول کالری مدام در ذهنم مرور می شد. از این گذشته فست فود تو خونمون ممنوع اعلام شده نهایتا شش ماهی یکبار.

ولی خب خیلی خوشمزه بود. گاهی اوقات میشه از این سورپرایزها بخوبی استقبال کرد.

مادرهمسر دیروز از کربلا رفتن نجف و انشاالله فردا بسلامتی تشریف میارن. امروز با خواهر همسر رفتیم خونه رو مرتب کردیم. فردا صبح هم خرید و ظهرم استقبال. فردا رو استراحت میکنن و اقوام سه شنبه میان دیدار.

انشاالله این سفر قسمت همه عاشقان حضرت بشه.