این روزها بیشتر صحبت از محرم و هیئت و مراسم عزای امام حسین است.

شده بعضی وقتا که از مصیبتهای کربلا و عاشورا حرف زده میشه به عمق مصیبت هم فکر کنیم؟

الهی که هیچ کسی داغدار عزیزش نباشه، اما وقتی عزیزی از دست میدیم اون هم با روشهای معمول دنیایی چقدر بهم میریزم.تصور کنید تو یه روز ، تو یه واقعه ، تو یه اتفاق این همه مصیبت رو آدم یه جا ببینه.این هم چه مصیبتی...

بزرگ ، جوان و حتی شیرخواره ...

اون هم به چه صورتی، به چه شکلی ...

کاش بشه تو این شب و روزا همونطور که تو خیلی از مراسم و هیئتا شور بپا میشه بتونیم به درک بخشی از این مصیبتها نزدیک بشیم . اون وقته که وقتی میخوام بگیم و یا وقتی میشنویم که میگن " امان از دل زینب . . " کمی متوجه عمق مصیبت شده باشیم و اون که چه تحملی داشت این بانوی بزرگوار و البته چه صبری . . .

عزاداریاتون قبول باشه. .

خیلیا چشم انتظار دعاهامون هستن..

فراموششون نکنیم

التماس دعا